TUNCELİ ilimize bağlı bir ilçedir.
Nüfus: 5604 kişi
Yüzölçümü: 553 km²
Tarihi ve Coğrafi Yapısı
M.S.500-600 yılları arasında Bizanslılar’ın egemenliği altında iken yerleşim merkezi olduğu sanılan ilçenin, Tunceli’nin diğer ilçeleri ile birlikte Bizans, Arap, Moğol, Selçuklu, Akkoyunlu, Karakoyunlu ve Osmanlı hâkimiyeti altında kaldığı bilinmektedir.
Kızıl Kilise adıyla Hozat Mutasarrıflığına bağlı iken 1876 tarihinde ilçe yapılmıştır. 25 Aralık 1935 tarih ve 1885 sayılı kanun ile Tunceli vilayetinin kurulmasıyla birlikte 4 Ocak 1936 tarihinde Tunceli iline bağlanmıştır. 7 Şubat 1911 tarihinde dönemin kaymakamı Balıkesirli Mehmet Vehbi BOLAT, padişahın yeni doğan torunu Nazım Efendi’nin adını yaşatmak maksadıyla
hükümete çektiği bir telgraf ile ilçenin adının değiştirilmesi talebinde bulunmuştur. Bunun üzerine eski adı Kızıl Kilise olan ilçenin adı Nazımiye olarak değiştirilmiştir. Nazımiye ilçesi; doğuda Bingöl, batıda il merkezi, güneyde ise Mazgirt ilçesi ile komşudur. Tunceli il merkezi, Pülümür ve Karakoçan (Bingöl) ilçesi ile kara yolu bağlantısı vardır. İlçenin, il merkezine uzaklığı 37 km olup, deniz seviyesinden yüksekliği 1550 m’dir. Tunceli’nin 553 km2 yüzölçümü ile en küçük ilçesidir. İlçenin dağlık olması sebebiyle sık ve derin vadiler ile yarıldığı görülür. Arazi, 3. Jeolojik Dönem’de oluşmuştur. Belli başlı yükseltileri; Düzgün Baba Dağı (2097 m.), Hamik Baba Dağı (2133 m.) ve Bedir Dağı’dır (2614 m.). Başlıca akarsuları; batıda Pülümür Çayı ve güneydoğusunda
Karakoçan ilçesi ile sınır oluşturan Peri Çayı’dır. Pülümür Çayı, Pülümür ilçesi yakınlarında bulunan Avcı Dağları’nın eteklerinden doğar ve Pülümür ilçe merkezinden geçtikten sonra Aşkirik, Dereova, Kutu Dere ve Çukur Deresi sularını toplayarak
il merkezinde Munzur Suyu ile birleşir. Peri Çayı ise Bingöl ilinin kuzeyini kaplayan Şeytan Dağları’nın batı eteklerinden doğar ve çeşitli derelerin sularını da toplayarak Tunceli-Elazığ Karayolu üzerinde bulunan Seyitli Köprüsü yakınında Keban Baraj Gölü’ne
dökülür. Tunceli-Elazığ ile Bingöl-Elazığ doğal sınırını oluşturur. İlçenin önde gelen tarihi ve kültürel mekânları aşağıda sıralanmıştır:
Düzgün Baba Dağı ve Ziyaretgâhı
Düzgün Baba olarak bilinen zat, Seyyid Mahmud-i Hayranî’nin oğlu Şah Haydar olup neden ve nasıl Düzgün Baba olarak anılmaya başlandığı Düzgün Baba Efsanesi’nde anlatılmaktadır.Düzgün Baba Dağı ve Ziyaretgâhı, Nazımiye ilçe merkezine yaklaşık 15 km mesafede bulunmaktadır. Tunceli il merkezinden Kıl köyü üzerindeki asfalt yoldan ya da Nazımiye ilçe merkezinden stabilize yol ile Günlüce ve Çevrecik köyü üzerinden, türbeye araç yolu bulunmadığından, yaya olarak ulaşılmaktadır. Düzgün Baba Dağı’nın yüksekliği 2.097 m olup, ziyaret yeri dağın zirvesinde bulunmaktadır. Ziyaret esnasında uğranılan yerlerden olan Çile Mağarası 2.100 m yüksekliktedir. Yol boyunca doğal güzellikler eşliğinde ziyaret yerine ulaşılmaktadır. Her yıl mayıs ayı ortasından eylül ayının sonlarına kadar ziyaretçi akınına uğramaktadır. Türkiye genelinde dini büyüklere karşı gösterilen ilgi Düzgün Baba’ya karşı da gösterilmektedir. Bu nedenle ziyaret yerine her yıl Erzurum, Sivas, Tokat, Amasya, Çorum, Kahramanmaraş, Erzincan gibi Alevi nüfusun bulunduğu iller başta olmak üzere diğer illerden çok sayıda ziyaretçi gelmektedir. Gelen ziyaretçi sayısı, kayıtlara göre yıllık 5.000’i bulmaktadır.
Köyleri
– AŞAĞIDOLUCA
– AYRANLI
– BALLICA
– BEYTAŞI
– BOSTANLI
– BÜYÜKYURT
– ÇEVRECİK
– DALLIBAHÇE-BUCAK MERKEZİ
– DEMİRCE
– DEREOVA-BUCAK MERKEZİ
– DOĞANTAŞ
– GERİŞ
– GÜNEYCİK
– GÜNLÜCE
– GÜZELPINAR
– KAPIBAŞI
– KILKÖY
– RAMAZANKÖY
– SAPKÖY
– SARIYAYLA
– TURNAYOLU
– YAYIKAĞIL
– YAZGELDİ
– YİĞİTLER
– YUKARIDOLUCA
